Τους παλιούς μου φίλους καλώ.
Επανένωση στο Πελίτι, των συνοδοιπόρων της περιόδου 1992-1998.
https://www.youtube.com/watch?v=CMeueYHuBYM
Σήμερα 30 Μαΐου 2021 έδωσα μια συνέντευξη στη Ζωή Αγαθοπούλου. Με τη Ζωή γνωριζόμαστε και συμπορευτήκαμε από τα παλιά τα χρόνια, τότε που ήμασταν νέοι.
Η συνέντευξη στάθηκε αφορμή να ανοίξει το μπαούλο του χρόνου και να ξεχειλίσουν από μέσα του μνήμες, εικόνες, αρώματα ξεχασμένα, έρωτες, απογοητεύσεις.
Τότε που περπατούσαμε ξυπόλητοι στους δρόμους, που μαζεύαμε λουλούδια και κάναμε στεφάνια, τότε που κοιτούσαμε τα αστέρια και τραγουδούσαμε, τότε που ανάβαμε φωτιές κάθε Σάββατο βράδυ στο Δασωτό.
«Τους παλιούς μου φίλους καλώ» στην 21η Γιορτή Σπόρων του Πελίτι το Σάββατο 4ης Σεπτεμβρίου 2021 στη Γη του Πελίτι.
Επανένωση με τους φίλους της περιόδου 1992 – 1998 που πορευτήκαμε παρέα και κάναμε αυτό που γίναμε σήμερα.
Καλώ τους μαθητές μου από τα μαθήματα Οικολογικής Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη με ιδιαίτερη εκτίμηση στη χρονιά 1992 -1993, η χρονιά που μας άλλαξε τη ζωή.
Τα μαθήματα οικολογικής γεωργίας για επαγγελματίες αγρότες στο Δασωτό, χειμώνας 1993.
Τους «ξυπόλητους» συμμετέχοντες στη καλοκαιρινή συνάντηση στο Δασωτό – Ελατιά – Φρακτό, Καλοκαίρι 1993
Τους συμμετέχοντες στα καλοκαιρινά μαθήματα του 1994, Δασωτό – Κύκλα.
Τους συμμετέχοντες στο Τραγουδώντας για το Πελίτι Νοέμβριο 1995.
Τους συμμετέχοντες στα εργαστήρια του ψωμιού στο Δασωτό, 1995 – 1996 – 1997.
Όλους αυτούς που έρχονταν τα Σαββατοκύριακα στο Δασωτό και ανάβαμε φωτιά στο σπίτι.
Αυτούς που τραγουδήσαμε
Στο Βιετνάμ πυρπόλησαν το ρύζι
πυρπόλησαν το ρύζι.
Στη Σαϊγκόν δεν μπόραες να ζήσεις,
δε σου `φτανε ο αέρας για να ζήσεις.
Τώρα, κρυμμένος στο ποτάμι, ανασαίνεις,
Φο Μι Τσιν, ανασαίνεις
με καλάμι.
Γιε γιε γιε γιε….
Ο καιρός θα `ταν όμορφος στο δάσος
θα `ταν όμορφος στο δάσος
αν δεν κουφαίνονταν τα φύλλα απ’ τον κρότο,
αν δεν πάγωνε ο ήλιος απ’ το κρότο.
Τα παιδιά αν δεν τρώγανε σκουπίδια,
τα αεροπλάνα αν δεν καίγανε καλύβια,
Γιε γιε γιε γιε….
Φο Μι Τσιν, τι θα `κανες αλήθεια
τι θα `κανες αλήθεια,
τα παιδιά αν δεν τρώγανε σκουπίδια,
τα αεροπλάνα αν δεν καίγανε καλύβια;
Α! το κορίτσι σου θα `παιρνες για βόλτα
χέρι χέρι,
στο δάσος για βολτίτσα χέρι χέρι.
Γιε γιε γιε γιε….
Αυτούς που τραγουδήσαμε
Λόγο στο λόγο και ξεχαστήκαμε
μας πήρε ο πόνος και νυχτωθήκαμε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ’ τα χείλη σου
Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ’ τη νύχτα έχει πάρει
Ό,τι μας βρήκε κι ό,τι μας λύπησε
σαν το μαχαίρι κρυφά μας χτύπησε
σβήσε το δάκρυ με το μαντίλι σου
να πιω τον ήλιο μέσα απ’ τα χείλη σου
Μην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απ’ τη νύχτα έχει πάρει
Καλώ όλους εσάς που σταθήκατε δίπλα μου τα πρώτα χρόνια δημιουργίας του Πελίτι και έγινε πραγματικότητα το όνειρο που λέγετε Πελίτι.