Σήμερα νιώθω πολύ περήφανος για τους κήπους του Πελίτι. Είναι γεμάτοι φρέσκα, υγιή και ωραία λαχανικά, μεγαλωμένα με αγάπη.
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τους κήπους από το 1989, όταν άρχισα να ασχολούμαι με τη βιολογική γεωργία. Αρχικά καλλιεργούσα κάτι ξερακιανές ντομάτες στο μπαλκόνι του σπιτιού μου στο Βαρδάρη της Θεσσαλονίκης. Μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές της Θεσσαλονίκης.
Αυτές οι ξερακιανές ντομάτες με βοήθησαν πολύ στο να πάρω απόφαση να φύγω από τη πόλη και να ασχοληθώ με την κηπουρική, πατώντας γη.
Το επόμενο βήμα ήταν να κάνω ξανά τον κήπο στο χωριό μου στη Βαμβακούσα Σερρών. Εκεί ήταν ένα μεγάλο σχολείο. Εφάρμοσα τις γνώσης που απόκτησα για τη συνγκαλλιέργεια, την αμηψησπορά, δοκίμασα τοπικές ποικιλίες, κ.λ.π. Στη συνέχεια εργάστηκα και μαθήτευσα δίπλα στη Βεατρίκη Βίντερστάιν, όπου έμαθα για τη βιοδυναμική γεωργία, στον Παναγιώτη Μανίκη, που έμαθα για τη φυσική καλλιέργεια, κ.α. Είδα χιλιάδες κήπους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό μέσα από την αναζήτηση των παραδοσιακών σπόρων.
Ποτέ δεν ήμουν καλός κηπουρός γιατί πάντα ταξίδευα πολύ.
Από τον Οκτώβριο του 2019 τα πράγματα άλλαξαν. Ξεκίνησα τους κήπους του Πελίτι για να έχουμε δική μας τροφή για τη Γιορτή Σπόρων του Πελίτι για την άνοιξη του 2020. Λόγο της υγειονομικής κρίσης ακυρώθηκαν όλα μου τα ταξίδια και όλες οι δημόσιες εκδηλώσεις του Πελίτι, έτσι στράφηκα στους κήπους. Για την ιστορία φέτος είχα προγραμματισμένα ταξίδια σε: Κύπρο, Γαλλία, Τουρκία, Περού, Νέα Υόρκη, κ.α.
Από τον Οκτώβριο εργάστηκα για να έχουμε λαχανικά στη Γιορτή Σπόρων του Πελίτι, για να έχουμε ακόμη πιο μεγάλο οικολογικό αποτύπωμα. Η γιορτή ακυρώθηκε και τα λαχανικά τα δωρίζουμε αυτές τις μέρες σε φίλους και άτομα που τα έχουν ανάγκη, μια που δεν μπορούμε να τα καταναλώσουμε.
Ξεκινήστε να κάνετε το δικό σας κήπο, ας είναι μια μικρή γλάστρα δεν έχει σημασία. Όπως οι δικές μου ξερακιανές και άθλιες ντομάτες με βοήθησαν να αλλάξω τη ζωή μου έτσι και σε σας μπορεί να σας μιλήσουν τα φυτά σας και τότε όλος ο κόσμος θα αλλάξει και δεν θα σας χωράει ο τόπος!!!
