Ήταν την άνοιξη του 1994, ζούσα τότε στο Δασωτό Κ. Νευροκοπίου, μέσα από μια σειρά γεγονότων έπεσα σε κατάθλιψη. Κλείστηκα στο σπίτι, έκλεισα και τα παντζούρια και δεν ήθελα να δω κανέναν, άλλα ούτε να δεχθώ επισκέψεις. Ξάπλωσα στο κρεβάτι, σαν να ήμουν βαριά άρρωστος. Δίπλα μου είχα δυο βιβλία το ένα ήταν η ζωή του Γκάντι και το άλλο ένα βιβλίο του Έντουαρτν Μπαχ. Ο Έντουαρτ Μπαχ είναι γνωστός για την ανάπτυξη μίας σειράς από θεραπείες που ονομάζονται Ανθοϊάματα Μπαχ. Το βιβλίο αναφέρονταν στα Ανθοϊάματα και στις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Εκείνη την περίοδο είχα συμμετάσχει στην παρασκευή ανθοϊάματων. Το πρώτο κομμάτι του βιβλίου του, δεν με άγγιξε πολύ ούτε είχα χρήματα να αγοράσω ανθοϊάματα. Στο δεύτερο τμήμα του βιβλίου είχε μια σειρά από ιστορίες που περιέγραφε με ένα πολύ απλό τρόπο την πηγή της ασθένειας με βάση τη δική του αντίληψη. Εκεί είχε μια ιστορία που την διάβαζα κάθε μέρα πολλές φορές. Αυτή η ιστορία με άγγιξε πολύ και βοήθησε και στη δική μου θεραπεία και να σηκωθώ από το κρεβάτι και να αρχίσω να ζω ξανά.
Συνέχισα να διαβάζω την ιστορία και σε άλλες στιγμές. Τα Χριστούγεννα του 1994, πήρα ένα κομμάτι ύφασμα και έγραψα κομμάτια από αυτή την ιστορία και το δώρισα σε φίλους ως δώρο Χριστουγέννων.
Από τότε, κάθε χρόνο έβρισκα αποσπάσματα από βιβλία που είχαν ένα θετικό μήνυμα το έγραφα σε ένα κομμάτι χαρτί και το μοίραζα σε φίλους. Μάλιστα τους έλεγα, να σας κεράσω ένα σοκολατάκι.
Φέτος τα κείμενα που ήρθαν για να κάνω τα σοκολατάκια μου ήταν σε σχέση με τη συγχώρεση. Μάλιστα το κέρασμα ξέφυγε από το κύκλο των φίλων ή των συγγενών. Κερνάω σοκολατάκια και ανθρώπους που δεν τους ξέρω όπως στο βενζινάδικο που σταμάτησα να βάλω καύσιμα.
Πολύ χαίρομαι αυτό το κέρασμα και οι άνθρωποι μετά από το πρώτο ξάφνιασμα χαίρονται. Μια που τα κείμενα που τραβάνε δεν είναι τυχαία, λες και γράφτηκαν γι’ αυτούς εκείνη τη στιγμή.
Με την ευκαιρία των Χριστουγένων και τον ερχομό του Νέου έτους, ας μετατρέψουμε το «τραύμα» σε ευλογία να συγχωρήσουμε τους ανθρώπους και την κατάσταση και να προχωρήσουμε ελεύθεροι ζώντας στο παρόν ως μόνο πραγματικό χρόνο.
Μια αγκαλιά
Παναγιώτης Σαϊνατούδης
Ιδρυτής του Πελίτι
