Συνταγή για ψωμί από αλεύρι από μονόκκοκο σιτάρι ποικιλία Καπλουτζάς.

1 κιλό αλεύρι από μονόκκοκο σιτάρι ποικιλία Καπλουτζάς

650 ml νερό

360gr προζύμι

2 κ.σ ελαιόλαδο

1 κ.γ αλάτι

Μπορείτε να προσθέσετε σπόρους της αρεσκείας σας βρώμη, σουσάμι, κουρκουμιά κ.α.

Εκτέλεση

Σε χλιαρό νερό διαλύουμε το προζύμι. Όταν διαλυθεί καλά τότε προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι. Σε αυτή τη φάση μπορούμε να χωρίσουμε μια ποσότητα για να έχουμε προζύμι για την επόμενη φορά που θα ζυμώσουμε.

Μετά ρίχνουμε το αλάτι, ανακατεύουμε με μια κουτάλα μέχρι να γίνει μια αρκετά μαλακή ζύμη. Στο τέλος προσθέτουμε τους σπόρους, τον κουρκουμά και ότι άλλο θέλουμε.

Μετά το ζύμωμα, σκεπάζετε το ζυμάρι όπως είναι και την αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για 8 ώρα μέχρι να διπλασιαστεί σε όγκο της. Μετά τη βάζουμε μέσα σε φόρμες που έχουμε βάλει  αντικολιτικό χαρτί στη φόρμα μας και αφήνουμε για άλλες δυο ώρες να φουσκώσουν και πάλι.

Ψήσιμο

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180° – 200°C στον αέρα, βάζουμε τις φόρμες στον φούρνο και ψήνουμε, για 50-55 λεπτά (για να μπορέσει να ψηθεί στο εσωτερικό). Για να δούμε ότι έχει ψηθεί το ψωμί, το βγάζουμε και μπήγουμε ένα μαχαίρι μέσα στο ψωμί, όταν βγάζουμε το μαχαίρι προσέχουμε αν έχει ζυμάρι επάνω του ή υδρατμούς. Αν έχει μόνο υδρατμούς σημαίνει ότι το ψωμί μας ψήθηκε.

Καλή επιτυχία!!!

Το μονόκκοκο σιτάρι (Triticum monococcum) καλλιεργείτε στον Ελλαδικό χώρο από την 7 χιλιετηρίδα π.χ δηλαδή εδώ και 9.000 χρόνια. Είχε σταματήσει να καλλιεργείτε για πολλά χρόνια γιατί είναι δύσκολο στην καλλιέργεια του, είναι ντυμένο σιτάρι και θέλει ειδικά μηχανήματα για την αποφλοίωση του. Χάρη στη συνεργασία της Τράπεζας Γενετικού Υλικού με τους κ. Ν. Σταυρόπουλο και Σ. Σαμαρά, με το Πελίτι, Παναγιώτη Σαϊνατούδη και του καλλιεργητή Αλέξανδρο Σαριγιαννίδη, συνεργαζόμενο καλλιεργητή με το Πελίτι, το μονόκκοκο σιτάρι από το 2004 καλλιεργείτε ξανά στην Ελλάδα. Μέσα από το Πανελλαδικό Δίκτυο του Πελίτι «Κατά Τόπους Αγροκτήματα για τη Διαφύλαξη των Ντόπιων Ποικιλιών και Αυτόχθονων Αγροτικών Ζώων» το μονόκκοκο σιτάρι δόθηκε σε πολλούς καλλιεργητές και έγιναν πολλές προσπάθειες καλλιέργεια του.

Scroll to Top