Το 2009 φιλοξενήσαμε έναν αμερικάνο φοιτητή τον Άδαμ Φορμπες. Ο Αδάμ κέρδισε μια υποτροφία να κάνει το όνειρο του. Να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο για ένα χρόνο συναντώντας ανθρώπους που διασώζουν το δικό τους σπόρο.
Ο Αδαμ ήταν ο άνθρωπος που μας βοήθησε να καταλάβουμε τη σχέση που έχουν οι σπόροι με τη Δημοκρατία και την ελευθερία.
Όπου και να κοιτάξουμε γύρω μας στη φύση όλα έχουν γίνει από σπόρο. Ακόμη και τα ζώα στηρίζουν τη διατροφής τους σε φυτά, ακόμη και τα σαρκοφάγα ζώα στηρίζουν τη ζωή τους σε ζώα που τρέφονται με φυτά που γίνονται από σπόρο.
Ο σπόρος είναι ο πρώτος κρίκος της τροφικής μας αλυσίδας.
Όποιος ελέγχει το σπόρο έχει μια τεράστια πολιτική και οικονομική εξουσία.
Αυτός που ελέγχει το σπόρο αποφασίζει τι θα φάνε οι άνθρωποι.
Αποφασίζει ποια τιμή θα έχουν οι σπόροι και κατά συνέπεια τα προϊόντα τους.
Αποφασίζει αν θα δώσει σπόρους σε μια χώρα και με πιο αντάλλαγμα
κ. λ. π.
Εμείς οι «μικροί» μπορούμε να κάνουμε κάτι;
Κάποιοι θα πουν, όχι
Κάποιοι θα πουν, ΝΑΙ.
Σαφώς μπορούμε να κάνουμε.
Εμείς είμαστε οι καταναλωτές των σπόρων. Αν σταματήσουμε να αγοράζουμε τους σπόρους απλά θα καταρρεύσουν οι πωλήσεις.
Μπορούμε να καλλιεργήσουμε το δικό μας σπόρο.
Να παράγουμε τη δική μας τροφή
Μπορούμε να στηρίξουμε τους καλλιεργητές που καλλιεργούν παραδοσιακές ποικιλίες.
Τις προάλλες έδωσα μια διαδικτυακή ομιλία στο πανεπιστήμιο της Indiana των Η. Π. Α η κ. Όλγα Καλεντζίδου η καθηγήτρια που με είχε καλεσμένο στο μάθημα της, καλλιεργεί το 60% της τροφής της.
Αν μια καθηγήτρια πανεπιστημίου, σε μια μητροπολιτική πόλη μπορεί να παράγει το 60% της τροφής της μπορούμε και εμείς.
Η καλλιέργεια λαχανικών από τοπικές ποικιλίες είναι μια βαθιά πολιτική πράξη. Με τον όρο πολιτική εννοούμε τον τρόπο της επίλυσης των ζητημάτων της τροφής σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο.