Η συνταγή «ψωμί με κολοκύθα» είναι από τα Πομάκικα χωριά της Ξάνθης και συγκεκριμένα από τον Κένταυρο. Τροποποίησα την αρχική συνταγή για να είναι πιο εύκολη για ανθρώπους που ζουν σε αστικό περιβάλλον. Μέσα από αυτή τη συνταγή βλέπουμε πως οι άνθρωποι των ορεινών και απομονωμένων περιοχών αξιοποιούσαν ότι είχαν.
Υλικά:
Κολοκύθα, μπορείτε να διαλέξετε ότι κολοκύθα θέλετε.
2 φακελάκια μαγιά
Προζύμι αν έχουμε (δείτε πως κάνουμε το προζύμι)
Αλεύρι όσο πάρει. Περίπου 1,5 κ.
Αλάτι
Σουσάμι
Ηλιόσπορος
Λιναρόσπορος
Ελαιόλαδο
Εκτέλεση
Βράζουμε την κολοκύθα αφού πρώτα την έχουμε καθαρίσει από τη φλούδα της.
Όταν βράσει η κολοκύθα την πολτοποιούμε μέσα σε μια λεκάνη. Η λεκάνη να είναι μεγάλη για να είναι άνετο το ζύμωμα μας. Η λεκάνη μπορεί να είναι μεταλλική, ξύλινη, ή πλαστική.
Ρίχνουμε μια ποσότητα αλεύρι στο κολοκύθι που έχουμε πολτοποιήσει και το ανακατεύουμε. Μετά ρίχνουμε τη μαγιά, το αλάτι, τους ηλιόσπορους και το λιναρόσπορο και συνεχίζουμε το ανακάτεμα. Σιγά, σιγά ρίχνουμε αλεύρι ως που να κάνουμε μια ζύμη που δεν θα κολλάει στα χέρια μας.
Το ζυμάρι μας θα πρέπει να φτάσει σε ένα σημείο όπου τα χέρια θα τα βάζουμε στο ζυμάρι και θα ξεκολλάνε χωρίς να αφήνουν ζυμάρια στα χέρια μας.
Βάζουμε τη λεκάνη μας σε ένα τραπέζι ή μια καρέκλα σκεπασμένη για να ξεκουραστεί το ζυμάρι μας και να φουσκώσει. Φροντίζουμε να μείνει ζεστό το ζυμάρι μας, μπορούμε να το σκεπάσουμε με μια κουβέρτα ή ένα μπουφάν. Θα μείνει εκεί περίπου μιάμιση ώρα.
Αφού φουσκώσει μετά από μιάμιση ώρα θα το πάρουμε.
Θα ρίξουμε λίγο λάδι πάνω στο ζυμάρι που έχει φουσκώσει και θα το χωρίσουμε στα τρία ή τέσσερα ίσα μέρη, ανάλογα την ποσότητα που έχει βγει και το φούρνο που έχουμε. Το λάδι θα μας βοηθήσει και στο πλάσιμο της ζύμης.
Στις φόρμες πρώτα ρίχνουμε σουσάμι, λιναρόσπορο και ηλιόσπορο. Χαράζουμε με ένα μαχαίρι το ζυμάρι που έχουμε βάλει στις φόρμες, το ραντίζουμε με νερό ρίχνουμε λίγο σουσάμι από επάνω και το αφήνουμε να ξεκουραστεί για 30 με 45 λεπτά.
Ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο. Για 10 λεπτά στους 220 και για άλλα πενήντα λεπτά στους 200. Κάθε φούρνος έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες.
Καταλαβαίνουμε ότι το ψωμί μας είναι έτυμο όταν πιάνουμε τις φόρμες και είναι ελαφριές, από το ήχο που κάνει το ψωμί όταν το χτυπάμε ή αν βάλουμε ένα μαχαίρι μέσα και βγάζοντας το δεν έχει καθόλου ζυμάρι, παρά μόνο υδρατμούς.