Πριν μια εβδομάδα βρέθηκα στη Κεντρική Ελλάδα για μια ομιλία μου. Οι διοργανωτές με ενημέρωσαν ότι ένας κύριος ζήτησε να με συναντήσει. Όταν έφτασα στην περιοχή, ήρθα σε επαφή με αυτόν τον άνθρωπο όπου μου ζήτησε να επισκεφτώ το κτήμα του.
Ο κύριος αυτός οργανώνει ένα κτήμα σε υψόμετρο 700 μέτρα. Ο στόχος του είναι να ζήσει μαζί με την οικογένεια του με αυτάρκεια, στον βαθμό που μπορεί. Έχει ζήσει ένα διάστημα με την οικογένεια. Μετά για κάποιους λόγους μετακόμισαν στο χωριό και τώρα ετοιμάζονται να επιστρέψουν στο βουνό.
Έχει βάλει δέντρα, καλλιεργεί έναν κήπο, έχει κότες, χήνες, σκυλιά κ.λ.π ένα κτήμα στο βουνό με τα όλα του.
Στα πράγματα που μου έδειξε είναι και ο τρόπος μαγειρέματος στην ύπαιθρο. Σύστημα μαγειρέματος στην ύπαιθρο, Ντακότα. Με τον τρόπο αυτό μαγείρευαν οι ινδιάνοι της φυλής Ντακότα από εκεί και το όνομα του. Με αυτό τον τρόπο μπορούσαν να μαγειρέψουν και να κρύψουν μετά τη στάχτη, έτσι ώστε να μην αφήσουν πίσω τους ίχνη.
Ανοίγουμε δυο λάκκους στη γη όπου όμως επικοινωνούν με έναν σωλήνα. Ο λάκκος για τη φωτιά είναι πιο βαθύς και μεγάλος. Ο λάκκος που δίνει τον αέρα είναι ποιο μικρός. Τοποθετούμε μεταλλικές ράβδους ή σωλήνες στο λάκκο που βάζουμε τη φωτιά για να μπορούμε να τοποθετήσουμε ένα σκεύος επάνω του για να μαγειρέψουμε.
Η μέθοδος είναι πολύ απλή και αποτελεσματική.
Στη δημοσίευση του βίντεο στη σελίδα μας Κοινότητα Πελίτι στο fb διαβάζουμε το σχόλιο που έγραψε ο κ. Ηρακλής Λυμπέρης: «κλέφτικος» τρόπος μαγειρέματος, που η ιστορία τον θέλει να εφευρίσκεται επί Τουρκοκρατίας, όταν οι Έλληνες φρόντιζαν να ψήνουν το σφαχτάρι κάτω από τη γη ή κρυμμένο ανάμεσα στα βράχια των σπηλαίων, ώστε να μη βλέπουν τον καπνό οι εχθροί και να μην ξέρουν τι μαγειρεύεται.
Δείτε ακόμη και αυτό το βίντεο.