Εχθές (5/2/2020) πήγα το αυτοκίνητο στο ΙΚΤΕΟ, όταν ο υπάλληλος τελείωσε τον έλεγχο του αυτοκινήτου μου έφερε τα κλειδιά και τα χαρτιά, με ρώτησε αν θα γίνει η Γιορτή Σπόρων του Πελίτι. Του απάντησα «δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι λόγω των συνθηκών».
Του είπα ότι έχω μαζί μου σπόρους καλαμποκιού, έχω πάντα στις τσέπες μου σπόρους και του πρόσφερα μερικά φακελάκια, «αν έχεις παιδιά, αυτό είναι πολύχρωμο καλαμπόκι, θα τους αρέσει πολύ». Ήταν το καλαμπόκι Γυάλινο Κόσμημα (Glass Gem), που έχει χαρακτηριστεί ως το ωραιότερο καλαμπόκι στον κόσμο.
Με ευχαρίστησε πολύ και μου είπε με πολύ ενθουσιασμό: «ο γιός μου είναι έξι χρονών και ασχολείται πολύ με την κηπουρική. Από τη νονά του ζήτησε και του αγόρασε ένα μικρό θερμοκήπιο. Του έχουμε βάλει και γλαστράκια μέσα και βάζει σπόρους και τους μεγαλώνει. Δεν μπορείς να δεις πως κάνει, είναι ενθουσιασμένος».
Τον ευχαρίστησα για όλα και έφυγα. Επιστρέφοντας στο αυτοκίνητο είδα ότι είχα τα κουτιά με τους σπόρους, οπότε σκέφτηκα να πάρω μερικούς και να του δώσω για το γιο του μια που του αρέσουν οι σπόροι.
Όταν πρόσφερα τα φακελάκια με τους σπόρους, έλαμψε όλο το πρόσωπο του και μου λέει με ενθουσιασμό: «Μεθαύριο θα έχει γενέθλια, θα του τα δώσω ως δώρο στα γενέθλια του. Θα παρατήσει τα πάντα μόλις τους δει, ούτε τούρτες ούτε τίποτε άλλο δεν θα τον συγκινήσει όπως οι σπόροι».
Ανέβηκα πεντακόσια πατώματα από τη χαρά μου. Μικρές ιστορίες μέσα στη μέρα μας που μας κάνουν να νιώθουμε πολύ όμορφα και ότι υπάρχει ελπίδα.
Θα ήθελα να κλείσω με ένα κείμενο του φίλου και συνεργάτη κ. Χάρη Φ. Χουλιάρα
«Η ενασχόληση γενικά με την κηπουρική έχει πολύ σημαντικά οφέλη.
Πιο συγκεκριμένα, η ενασχόληση με την κηπουρική από πολύ μικρή ηλικία, πχ στα σχολεία, αφενός μεν δημιουργεί τις προϋποθέσεις για μία ισορροπημένη ψυχική και σωματική ανάπτυξη, αφετέρου δε, καλλιεργεί, εκτός από σπόρους, πολύτιμα και υπέρτατα αγαθά, όπως την ομαλή κοινωνικοποίηση, την άμιλλα και την αλληλεγγύη, τη συνεργασία και την υπομονή, την κριτική σκέψη και δημιουργικότητα, τη διακονία (=αφιλοκερδής προσφορά) και τον σεβασμό στη Φύση και στη Βιοποικιλότητα.
Να μην λησμονούμε ότι η εκμάθηση της Τέχνης της Κηπουρικής, ήταν ένα από τα υποχρεωτικά μαθήματα και παιδαγωγικό εργαλείο των πριγκιπόπουλων των βασιλικών οικογενειών της Αρχαίας Περσίας.
Η καταλυτική σημασία της τέχνης της Κηπουρικής και Γεωργίας, αποτυπώνεται σε αρκετά σημεία του έργου ενός από τους μεγαλύτερους ίσως φιλοσόφους που είδε ποτέ το φως του πλανήτη μας, του Αριστοτέλη: “ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ, ΜΗΤΗΡ ΤΕ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΕΣΤΙ” (από όλες τις επιστήμες, Μητέρα και Τροφή τους, είναι η Γεωργία).
Οι συνθήκες και η χρονική συγκυρία, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο ιδανικές, ώστε να εισαχθεί μόνιμο μάθημα Κηπουρικής σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από το Νηπιαγωγείο μέχρι και το Λύκειο. Στο κέντρο της διαδικασίας αυτής αναπόφευκτα, ο ίδιος ο Σπόρος, η αφετηρία ίσως του Ανθρώπινου Πολιτισμού».
