Εχθές Μ. Πέμπτη 29/4/2021, απάντησα σε μια ερώτηση μέσα από μια δημοσίευση στη σελίδα του Πελίτι. Αξίζει να κάνω το δικό μου κήπο;
Σήμερα ήρθε και μια ακόμη ερώτηση που θεωρώ ότι θα πρέπει να απαντηθεί και αυτή μέσα από τη σελίδα του Πελίτι γιατί σίγουρα ενδιαφέρει πολλούς ανθρώπους.
Ερώτηση.
Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σας αλλά αυτό που με προβληματίζει είναι ότι αν κάποιος χάσει τη δουλεία του και δίνει τον χρόνο του στον λαχανόκηπο θα έχει κάποια έσοδα η όχι; Δηλαδή αν δεν υπολογίσουμε τον χρόνο δουλειάς αλλά μόνο τα έξοδα για πότισμα κλπ. αξίζει τον κόπο;
Απάντηση.
Στο βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη και στην πλούσια Αυστραλία ως το 2009, οι άνθρωποι που αναζητούσαν παραδοσιακούς σπόρους το κάνανε από θέμα ποιότητας στην τροφή τους. Στο φτωχό νότο οι άνθρωποι καλλιεργούν παραδοσιακές ποικιλίες για την επιβίωση τους. Αυτό δεν είναι δικό συμπέρασμα είναι ενός ερευνητή που μας επισκέφτηκε το 2009 του Άδαμ Φόρμπες.
Από το 2010 τα πράγματα αλλάζουν στον πλανήτη μέσα από την οικονομική κρίση.
Στις χώρες του βορά όπου είναι και η Ελλάδα, οι άνθρωποι δεν αναζητούν πλέον παραδοσιακές ποικιλίες σπόρων μόνο για να βάλουν χρώμα και γεύση στην τροφή τους ή για να κάνουν αντίσταση στις πολυεθνικές εταιρίες ή για να κρατήσουν την ανάμνηση με τους αγαπημένους τους κ.α.
Αναζητούν παραδοσιακές ποικιλίες για να έχουν να φάνε.
Αυτό δεν είναι μια θεωρία που μας την είπε κάποιος αλλά είναι η προσωπική μας εμπειρία. Την περίοδο της οικονομικής κρίσης δεχτήκαμε πολλά αιτήματα μέσα στη διάρκεια του χρόνου από ανθρώπους που έχασαν την εργασία τους και αναζητούσαν σπόρους για να κάνουν έναν κήπο για να έχουν να φάνε. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την επιστολή από έναν πατέρας «στείλτε μου ότι μπορώ να καλλιεργήσω που να δίνει τροφή γιατί δεν μπορώ να ταΐσω την οικογένεια μου».
Στο πρώτο lockdawn (Μάρτιος 2020) τα αιτήματα για σπόρους από ανθρώπους που έχασαν την εργασία τους ήταν υπερβολικά πολλά. Δεχτήκαμε πέντε αιτήματα σε μια μέρα. Αυτό δεν είχε γίνει την περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Μέσα στο δεύτερο lock dawn (2020 – 2021) δεχτήκαμε πολλά αιτήματα από το εξωτερικό που εμείς το ερμηνεύουμε λόγο της οικονομικής κατάστασης των χωρών αυτών. Μπορείτε να διαβάσετε και τον απολογισμό της αποστολής των σπόρων για την περίοδο 2020 -2021
Να πάμε όμως πίσω στο ερώτημα.
Το θέμα με τους κήπους στα αστικά μέρη και μάλιστα στην Αθήνα είναι το θέμα του νερού. Το νερό είναι πολύ ακριβό για να συντηρείς έναν κήπο.
Κάναμε κάποια στιγμή μια προσπάθεια να δοθεί μειωμένη τιμή στο νερό, σε μια άνεργη κυρία για να μπορεί να καλλιεργήσει έναν λαχανόκηπο αλλά δεν τα καταφέραμε.
Προσωπικά θα σας πρότεινα αν είστε άνεργοι ή έχετε μικρό εισόδημα να καλλιεργήσετε λαχανικά στο μπαλκόνι σας, ή στο εξοχικό σας ή όπου αλλού μπορείτε.
Υπάρχουν τεχνικές εξοικονόμησης του νερού, συλλογή βρόχινου νερού, εδαφοκάληψη, χρίση άνυδρων ποικιλιών κ.α. που μπορούν να σας προσφέρουν τα λαχανικά για το τραπέζι σας με μικρό κόστος.
Είμαστε τυχεροί που στα νησιά μας υπάρχουν ακόμη άνυδρες ποικιλίες.
Ναι, τολμήστε να καλλιεργήσετε και προσαρμόστε την καλλιέργεια στις ανάγκες σας. Δηλαδή χωρίς να έχετε μεγάλο κόστος παραγωγής των λαχανικών.
Το 2014 μας ζητήθηκε να βοηθήσουμε με παραδοσιακούς σπόρους, ανθρώπους που ζούσαν σε εμπόλεμες ζώνες στη Συρία. Τότε είχαμε προσπαθήσει να βρούμε και να στείλουμε άνυδρες ποικιλίες. Γιατί έχουν μικρό κύκλο ζωής. Πολλές οικογένειες βοηθήθηκαν με αυτούς τους σπόρους.
Σας ευχαριστώ για τις ερωτήσεις σας.
Είναι ερωτήσεις πολλών ανθρώπων.
Καλή Ανάσταση